Η πανδημία με άλλο μάτι – Ο κορονοϊός αλλιώς

Αν ο χρόνος είναι η τέταρτη διάσταση, τότε η ζωή μας προσωρινά είναι τρισδιάστατη. Μπορούμε να πούμε ότι ο χρόνος πάγωσε, η γη σταμάτησε να ξαποστάσει, η φύση ξεκουράζεται.

Οι διαστάσεις στη θεωρία της σχετικότητας έχουν να κάνουν με την κίνηση μέσα στο χώρο. Για εμάς ο χώρος είναι το σπίτι μας, οι οργανισμοί και η ενέργεια που συναντάμε μέσα σε αυτό.

Διάσταση: απαρέμφατο του ρήματος διίστημι που σημαίνει διαχωρίζομαι, στέκομαι ενάντια. Η διάσταση είναι, λοιπόν, η απόσταση μεταξύ δυο οριακών σημείων. Για εμάς είναι απόσταση ανάμεσα στον πανικό και στην ευτυχία.

Η ζωή μας, λοιπόν, έγινε τρισδιάστατη. Η διάσταση του χρόνου έφυγε. Ο χρόνος σταμάτησε γεννώντας χρόνο. Αν αναλογιστούμε πόσες φορές έχουμε πει ή ακούσει εκφράσεις όπως «χρειάζομαι χρόνο», «δεν προλαβαίνω», «θα ήθελα η μέρα να έχει περισσότερες ώρες», «θέλω χρόνο για τον εαυτό μου», θα διαπιστώσουμε ότι η κατάσταση που βιώνουμε είναι περισσότερο ευκαιρία παρά περιορισμός. Είναι μια ευκαιρία για ξεκούραση, δημιουργικότητα, αυτοβελτίωση, μια ευκαιρία για νέες ιδέες, νέους στόχους. Ας σκεφτούμε τώρα ποιες είναι οι τρεις άλλες διαστάσεις. Για εμένα αυτές είναι χρόνος για δημιουργία, χρόνος για την οικογένεια μας, χρόνος για τον εαυτό μας. Ο χρόνος σταμάτησε και μας έδωσε χρόνο. Χρόνο για αυτούς και αυτά που αγαπάμε.

Ξάφνου μας άρπαξαν και μας πέταξαν στη διάσταση ανάμεσα στα όρια του πανικού και της ευτυχίας. Τώρα αντικρίζεις πιο συχνά το είδωλο σου στον καθρέφτη. Τώρα βλέπεις καθαρά ποιος είσαι. Τώρα φοβάσαι. Βρισκόμασταν μέσα στη καθημερινότητα μας, στη ρουτίνα μας σε συνεχή εγρήγορση. Όλες αυτές οι σκέψεις και οι προβληματισμοί που αποφεύγαμε γιατί δεν προλαβαίναμε τώρα πια δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε. Ήρθε η στιγμή να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας, τον μεγαλύτερο μας φόβο. Οι επιλογές είναι δυο: «πανικός και ευτυχία». Ή αλλιώς: «απόρριψη και αποδοχή».

Aς το δούμε σαν ευκαιρία. Αν αξιοποιήσουμε το χρόνο μας, αν κοιτάξουμε τον καθρέφτη με αγάπη και κατανόηση, με διάθεση για συγχώρεση όλων των λαθών και αποδοχή όλων των ελαττωμάτων μας, τότε ο εαυτός μας δεν θα μας τρομάζει τόσο πια.

Τότε θα επιλέξουμε την ευτυχία.